خدايا 
اي عزيز!چنان غريق درياي غربتمان مكن كه به سمت هر خاشاك عاطفه اي دست نياز دراز كنيم . پناه بر تو از تنهايي و غربت و بي كسي ...اي مهربان بي منت !ما را آن چنان نگران خودت كن كه هيچ جاذبه اي و دغدغه اي نگاهمان را از تو نگيرد .
كور باد چشمي كه تو را نگران خويش نمي بيند. خدايا ! بي نگاه لطف تو هيچ كار به سامان نمي رسد ، نگاهت را از ما دريغ نكن.
خدايا عنانمان را از دست نفسمان بستان و ياد خودت را چنان در دلمان بنشان كه تو از چشمانمان بيني و از گوشمان بشنوي و از زبانمان بگويي.
نظرات شما عزیزان:
<-PollName->
آمار
وب سایت: